سخت میگذرد اما میگذرد وچون میگذرد غمی نیست...

من وقتی بچه بودم و از جلو پادگانی رد میشدم برای سربازایی که داخل برجک بودم دست تکون میدادم وسلام میکردم واونا هم با دست تکون دادن 

جوابم رو میدادن دیروز که اتفاقا سر پست بودم وداخل برجک دوتا بچه که از خیابون عبور میکردن برام دست تکون دادن ومنم براشون دست تکون دادم

وجوابشون رو دادم واون خاطرات بچگی خودم برام تداعی شد یه خاطره ی شیرین از بچگی و یه حس خوب وزیبا .

وقتی وارد پادگان میشی حس اون پرنده ای رو داری که تو قفسه انگاری داری وارد زندان میشی انگاری دارن شمارو میبرن داخل قتلگاه .خیلی بد

وسخت میگذره خیلی یه ثانیه هزاران سال میگذرد برما اونایی که رفتن خدمت میفهمن چی میگم . طاقت فرسا ترین قسمت خدمت همین تو پادگان 

موندن وخونه نرفتن وپست دادنه . پست دادنی که باید خوب 6دونگ حواستو جمع کنی .

سخت میگذرد اما میگذرد وچون میگذرد غمی نیست ...